حقوق کودک

بدون شک این رویه بسیار لازم، ضروری و مفید خواهد بود، اما مسئله این است که بسیاری از مصادیق کودک آزاری جلوه عمومی ندارد. بسیاری از مواردی نیز که جنبه عمومی پیدا می­ کنند به دلایل مختلف پیگیری و دنبال نمی شوند. نکته مهم این است که حتی مواردی که پیگیری می شوند احتمال زیادی برای رفع و اصلاح آسیب های آن وجود ندارد.

اولاً پیچیدگی­ های مسئله کودک آزاری، امکان مداخلات سایر افراد را به دلایل حقوقی و غیرحقوقی بسیار محدود و مختص به موارد خاص می کند.

ثانیاً متاسفانه نجات فرد از آسیب های ناشی از کودک آزاری در بسیاری از موارد اگر بعید نباشد بسیار سخت و پر هزینه است.

علاوه بر توضیحاتی که درباره مسئولیت فردی و اجتماعی در قبال کودک آزاری ارائه شد، یک راه حل مهم و بهینه توجه به رویکردها و فعالیت هایی است که نگاهی پیشگیرانه نسبت به کودک آزاری داشته باشند. نگاهی که توجه به سلامت روحی و روانی کودکان را هم ردیف با نیازهای مادی اولیه آنان مدنظر و توجه قرار می دهد، بسیار بیشتر و بهتر از سایر رویکردها از ایجاد آسیب ­ها و اثرات غیر قابل جبران کودک آزاری ممانعت می کند.