گفتوگو پیرامون «ستایش خیرونیکی»
سخنرانان | دکتر نصرالله حکمت |
زمان | سه شنبه 1 آبان 1403 |
ساعت | 18-16 |
آدرس | خیابان وزرا، کوچه بیستم، پلاک ۶، طبقه دوم |
مشاهدۀ آنلاین | https://instagram.com/bemehrbani |
در بیست و پنجمین نشست خیروخرد با عنوان «ستایش خیرونیکی» با حضور دکتر نصرالله حکمت به گفت و گو پیرامون اثر نیکوکاری بر روح انسان خواهیم پرداخت:
آدمیزاده در متن فطرتش، و به اقتضای طبیعت ناب انسانیاش ، یکپارچه ستایش است؛ ستایش زیبائی و مهربانی و خیر و نیکی. او برای انجام هرگونه کاری که از جنس زیبائی و مهربانی، و از خانوادهٔ نیکوکاری و عشق به دیگران است، هیچ انگیزهٔ خاصی نمیخواهد. همین که انسان است، یعنی عاشق است؛ عاشق و دلدادهٔ زیبائی و مهربانی و نیکوکاری. درست همانند ابر است که در اندرون خود ، زندگی و مهرورزی و پاکی را در آغوش گرفته و به اینسو و آنسو میبرد و میبارد؛ همواره و همیشه مهربان و نیکوکار است ؛ به هر کجا که رود، از او چیزی به غیر جان و حیات و رویش و پاکیزگی نازل نمیشود. آدمیزاده آب باران است؛ باران مهربان؛ باران خیر بیپایان؛ باران جان جهان.
با این مقدمه میتوان پرسید:
(1) چه می شود که انسان ها رنج دیگران را نمی بینند؟
(2) نیت خیر در کجای فعالیت نیکوکارانه جای می گیرد؟
(3) تجربه درد و رنج چه نسبتی با تمایل به نیکوکاری دارد؟